De organisatie van olie-exporterende landen (OPEC) is een organisatie van 13 olieproducerende landen. In 2018 bevond 79,4% van de oliereserves zich in de OPEC-lidstaten. De besluiten van de OPEC hebben een aanzienlijke invloed op de toekomstige olieprijzen.de ministers van olie en energie van de OPEC-leden komen ten minste tweemaal per jaar bijeen om hun beleid inzake de aardolieproduktie te coördineren. Elke lidstaat houdt zich aan een erestelsel waarin iedereen ermee instemt een bepaald bedrag te produceren. Als een natie uiteindelijk meer produceert, is er geen sanctie of straf. Elk land is verantwoordelijk voor het rapporteren van zijn eigen productie. In dit scenario is er ruimte voor “valsspelen.”Een land zal niet te ver over zijn quotum gaan, tenzij het het risico wil lopen uit de OPEC te worden geschopt.

ondanks haar macht kan de OPEC de prijs van olie niet volledig controleren. In sommige landen worden extra belastingen geheven op benzine en andere op olie gebaseerde eindproducten om het behoud te bevorderen. De olieprijzen worden ook bepaald door de futuresmarkt voor olie. Een groot deel van de olieprijs wordt bepaald door grondstoffenhandelaren. Dat is de onderliggende reden waarom de olieprijzen zo hoog zijn.

recente besluiten

Op 7 December 2018 stemde de OPEC ermee in om 1,2 miljoen vaten per dag te snijden. Leden zouden 800.000 bpd schrappen. Bondgenoten zouden 400.000 bpd schrappen. Het doel is om de prijzen terug te keren naar $70 per vat tegen het begin van de herfst 2019. In November waren de gemiddelde wereldwijde olieprijzen gedaald tot $ 65 bpd. Grondstoffenhandelaren hadden de prijzen verlaagd. Ze geloofden dat hogere Amerikaanse leveringen de markt zou overspoelen met het aanbod op hetzelfde moment dat een vertraging van de wereldwijde groei in de vraag zou snijden.

Op 1 juli 2019 kwamen de leden overeen om de bezuinigingen te handhaven tot het eerste kwartaal van 2020.

op 30 November 2017 stemde de OPEC ermee in om 2% van de wereldwijde olievoorziening in te houden. Dat zette het beleid voort dat OPEC op 30 November 2016 heeft opgericht, toen het ermee instemde om de productie met 1,2 miljoen vaten te verminderen. Vanaf januari 2017 zou het 32,5 mbd produceren. Dat is nog steeds boven het gemiddelde 2015 niveau van 32.32 mbpd. De overeenkomst stelde Nigeria en Libië vrij. Rusland, geen OPEC-lid, stemde er vrijwillig mee in om de productie te verminderen.

De verlaging kwam een jaar nadat de OPEC haar productiequota had verhoogd tot 31,5 mbpd op 4 December 2015. De OPEC had moeite om haar marktaandeel te behouden. Het aandeel daalde van 44,5% in 2012 naar 41,8% in 2014. Het aandeel daalde door een stijging van 16% in de Amerikaanse schalieolieproductie. Toen de olievoorziening steeg, daalden de prijzen van $ 108,54 in April 2012 naar $ 34,72 in December 2015. Dat was een van de grootste dalingen in de olieprijsgeschiedenis.

OPEC wachtte om de olieproductie te verminderen omdat zij niet wilde dat haar marktaandeel verder zou dalen. Het produceert olie goedkoper dan de Amerikaanse concurrentie. Het kartel hield het uit totdat veel van de schaliebedrijven failliet gingen. Dat creëerde een knal en buste in schalieolie.

de drie doelstellingen van de OPEC

het eerste doel van de OPEC is om de prijzen stabiel te houden. Zij wil ervoor zorgen dat haar leden een redelijke prijs krijgen voor hun olie. Aangezien olie een enigszins uniform product is, baseren de meeste consumenten hun aankoopbeslissingen op niets anders dan de prijs. Wat is de juiste prijs? OPEC heeft traditioneel gezegd dat het tussen de $ 70 en $ 80 per vat. Tegen die prijzen hebben de OPEC-landen genoeg olie om het 113 jaar uit te houden. Als de prijzen onder dat doel dalen, stemmen OPEC-leden ermee in het aanbod te beperken om de prijzen hoger te duwen.maar Iran wil een lager doel voor prijzen van $ 60 per vat. Het gelooft dat een lagere prijs de Amerikaanse schalieolieproducenten zal verdrijven die een hogere marge nodig hebben. Iran ‘ s break-even prijs is iets meer dan $ 50 per vat.

Saoedi-Arabië heeft $70 per vat nodig om quitte te spelen. Deze prijs omvat exploratie-en administratiekosten. Saudi-Arabië ‘ s vlaggenschip oliemaatschappij, Aramco, kan de olie pompen van $ 2 tot $ 20 per vat. Saudi-Arabië heeft kasreserves om te kunnen opereren tegen lagere prijzen. Maar het is een ontberingen die het land liever vermijdt. Net als andere OPEC-leden, is het afhankelijk van petrodollars voor overheidsinkomsten.

zonder de OPEC zouden de afzonderlijke olie-exporterende landen zoveel mogelijk pompen om de nationale inkomsten te maximaliseren. Door met elkaar te concurreren, zouden ze de prijzen nog verder verlagen. Dat zou nog meer wereldwijde vraag stimuleren. De OPEC-landen zouden hun kostbaarste hulpbron veel sneller opraken. In plaats daarvan stemmen OPEC-leden ermee in om alleen genoeg te produceren om de prijs voor alle leden hoog te houden.

wanneer de prijzen hoger zijn dan $80 per vat, hebben andere landen de prikkel om duurdere olievelden te boren. Zeker genoeg, toen de olieprijzen dichter bij $100 per vat kwamen, werd het kosteneffectief voor Canada om zijn schalieolievelden te verkennen. Amerikaanse bedrijven gebruikten fracking om de Bakken olievelden te openen voor productie. Als gevolg daarvan nam het aanbod van niet-OPEC toe.

het tweede doel van de OPEC is het verminderen van de volatiliteit van de olieprijzen. Voor maximale efficiëntie moet de oliewinning 24 uur per dag, zeven dagen per week draaien. Het sluiten van installaties kan materiële schade toebrengen aan olie-installaties en zelfs aan de velden zelf. Oceaanboren is moeilijk en duur om af te sluiten. Het is dan in het belang van de OPEC om de wereldprijzen stabiel te houden. Een lichte wijziging in de productie is vaak voldoende om de prijsstabiliteit te herstellen.

in juni 2008 bereikten de olieprijzen bijvoorbeeld een recordhoogte van $143 per vat. OPEC reageerde door Akkoord te gaan met een beetje meer olie te produceren. Deze zet bracht de prijzen naar beneden. Maar de wereldwijde financiële crisis zorgde ervoor dat de olieprijzen in December kelderden naar $33,73 per vat. OPEC reageerde door het aanbod te verminderen. De koerswijziging hielp de prijzen opnieuw te stabiliseren. het derde doel van de OPEC is de olievoorziening in de wereld aan te passen aan tekorten. Zo verving het de olie die tijdens de Golfcrisis in 1990 verloren is gegaan. Enkele miljoenen vaten olie per dag werden afgesneden toen de legers van Saddam Hoessein raffinaderijen in Koeweit vernietigden. De OPEC heeft ook de productie in 2011 tijdens de crisis in Libië verhoogd.

OPEC-leden

OPEC heeft 13 actieve leden. Saudi-Arabië is veruit de grootste producent en levert bijna een derde van de totale OPEC-olieproductie. Het is het enige lid dat genoeg produceert op zijn eigen materiële invloed op het aanbod van de wereld. Daarom heeft het meer gezag en invloed dan andere landen.