Q: Waarom chanten we Nam-myoho-renge-kyo niet in het Engels of in een andere taal?

A: Nam-myoho-renge-kyo is meer dan alleen een zin die uit een bepaalde taal komt. In wezen omvat het de naam van de toestand van Boeddhaschap waaraan Nichiren Daishonin verlicht was geworden. Hij wijdde zijn leven aan het verspreiden van Nam-myoho-renge-kyo zodat alle mensen—ongeacht geslacht, opleiding, etniciteit of sociale status—ook konden ontwaken tot dezelfde levensconditie.

Het vertalen van elke component van Nam-myoho-renge-kyo in een bepaalde taal kan nuttig zijn bij het verklaren van de betekenis ervan. Maar het is het geluid en het ritme van het chanten dat het aangeboren menselijke potentieel, genaamd Boeddhaschap, wakker maakt en activeert. Nichiren Daishonin beschrijft de Betekenis van elk personage op verschillende manieren en vanuit verschillende perspectieven, en geen woord-voor-woord vertaling kon volledig zijn diepste betekenis vast te leggen. Nichiren pleitte voor geloof in de wet van Nam-myoho-rengekyo en haar kracht( geloof), de praktijk van het chanten ervan (praktijk) en het serieus nastreven van haar diepste betekenis (studie), als fundamenteel voor het proces van het cultiveren van de levensstaat van Boeddhaschap, of verlichting, in ons. Zowel Nam-myoho-renge-kyo als de Gohonzon bestaan uit woorden uit India en China, en worden uitgesproken in het Japans. Het verslag van de mondeling overgedragen leringen verklaart: “We kunnen ook opmerken dat nam Van Nam-myoho-renge-kyo is een Sanskriet woord, terwijl myoho, renge, en kyo zijn Chinese woorden. Sanskriet en Chinezen voegen zich in een enkel moment bij elkaar om Nam-myoho-renge-kyo te vormen ” (PP. 3-4).

voor Nichiren vertegenwoordigde dit een samenkomst van Oosterse en westerse culturen—de hele wereld. Dit illustreert dat Nam-myoho-renge-kyo is voor de hele mensheid, belichaamd een universele taal. Hetzelfde kan gezegd worden voor het reciteren van de 2de en 16de hoofdstukken van de Lotus Sutra.