ik ga al door een hele moeilijke tijd de laatste tijd en het is goed vergelijkbaar met uw ervaring. Ik was nogal een gelukkig go lucky persoon door het leven totdat ik een slechte angstaanjagende reis op wiet had (mijn eerste keer proberen) Ik nam veel te veel en flipte en dat getraumatiseerd me-met zeer angstige enge gedachten zoals Wat als ik mijn zelf pijn doe, wat als ik anderen pijn doe — wat is de Betekenis van het leven en wat is het punt van dit alles.
net als jij dacht ik dat ik mijn hersenchemie voorgoed verpest had. Ik heb nog steeds het vreemde geloof dat alles in het leven is zo onbeduidend en nu ben ik het toepassen van dit op mijn dagelijkse routine — waarom de moeite om je aan te kleden, waarom de moeite om goed te kijken in de voorkant van mensen…vreemde gedachten als dat en zelfs als ik mezelf een verstandig antwoord op dit ik neer op wat is het punt in het leven?
Het is alsof de Kerstman weer niet echt is.. Alleen Ik ben een volwassene en Ik wil de gelukkige-go-lucky die vreugde uit de dingen in plaats van het hebben van deze gedachte die een demper op hen zet (het is waarschijnlijk de ergste gedachte die ik heb, het maakt mijn hart zinken). Hoe dan ook, Ik wil gewoon weten of je denkt dat ik gelukkig kan zijn en een leven kan leiden waar ik niet het gevoel heb dat iemand me prikt en zegt dat het leven niet de moeite waard is.
Rachel
Lieve Rachel,
Bedankt voor je e-mail, en het spijt me dat je het op dit moment moeilijk hebt.
enkele basisstappen. Ten eerste, als je je depressief en bang voelt, is het de moeite waard om wat goede vrienden of familie te vertellen. Ik heb mijn ouders — of wie dan ook — jarenlang niet verteld over mijn slechte trips, en ik denk dat dit een moeilijke situatie een stuk erger maakte.
ten tweede zou het nuttig kunnen zijn om met een therapeut te praten. Ik ben geen getrainde therapeut, maar tegenwoordig kun je gratis cognitieve gedragstherapie krijgen op de NHS of je huisarts vragen. Ik kan niet beloven dat de therapeut zal helpen, maar het is het proberen waard. (U kunt ook CBT boeken en apps online te vinden-Ik beveel de boeken van Albert Ellis).
de therapeut zal je waarschijnlijk vertellen dat hoe je je voelt niet noodzakelijk is hoe de dingen zijn. Soms worden onze emoties gewoontes – we raken gewend aan het nemen van een donkere kijk op de dingen, en zijn er zeker van dat deze kijk op de dingen waar is. Dus wees op je hoede om onmiddellijk te geloven dat je gevoelens ware oordelen over de werkelijkheid zijn.
ze zullen je ook vertellen dat we soms irrationele overtuigingen hebben die ons lijden veroorzaken, die we kunnen leren in vraag te stellen en uit te dagen. Ik vond het bijvoorbeeld moeilijk om naar het theater te gaan omdat ik erg bang was dat ik iets zou roepen en iedereen in het theater naar me zou kijken. Je meent het! Ik maakte me echt zo ’n zorgen dat ik m’ n hand over m ‘ n mond zou leggen. Toen leerde ik geleidelijk dat ik niet ging schreeuwen, het was een irrationele angst en ik kon haar bluffen. Nu kan ik spelen zonder mijn hand over mijn mond. Vooruitgang!hoewel ik geen therapeut ben, klinkt het niet alsof je schizofrenie hebt, het klinkt alsof je een existentiële of spirituele crisis hebt.
Dit gebeurt wanneer ons bewustzijn door enkele constructies en conventies heen kijkt waaruit het gewone leven bestaat. We geloven niet meer in de dingen waar we vroeger in geloofden, en dat maakt ons ongelukkig, omdat we niet zeker weten of er iets is dat het waard is om in te geloven.
Er is een verhaallijn die velen van ons volgen in het leven. Het gaat zo.
In het begin was ik een gelukkige onschuldige, zonder een zorg in de wereld of een verontrustende gedachte in mijn hoofd. Ik leefde in een Gelukkige Vallei van kindertijd. Toen ging er iets mis. Er is iets ergs met me gebeurd, en nu ben ik verbannen uit het Paradijs, en ik zit vast in een wereld waar alles grijs en ellendig lijkt en op de een of andere manier ontbreekt aan warmte en kleur en vreugde en doel. En ik kan niet terug naar de Happy Valley. Ik kan mijn weg naar huis niet vinden.
Dit is precies wat ik voelde toen ik in de late adolescentie en vroege volwassenheid. En ik denk dat het een klassieke psychologische reis is. Het is de val van Genesis. Het is ook wat er gebeurde met de Boeddha-gelukkige tiener, dan een plotselinge schok voor zijn wereldbeeld, dan een periode van depressie en zoeken. Veel van ons gaan door de herfst als we in onze late tienerjaren of begin 20. Het is een vervelende verrassing, niet iets wat onze ouders of leraren ons verteld over, hoewel het wordt beschreven in vele boeken.
De val is echt een ontwaken. Het is ons bewustzijn dat sommige van de dingen waarin we geloofden eigenlijk een schijnvertoning zijn.
toen ik ongeveer 17 was, ging ik door een van deze ontwakingen — plotseling leek de wereld een nogal Smerige en egoïstische plaats. Iedereen leek een beetje een egoïstische nep, achter hun oppervlakkige en zinloze doelen aan. Het krijgen van een carrière, het krijgen van een mooi huis met een mooi gazon en een leuke vrouw, het krijgen van een duizend volgers op Twitter…Wat is het punt!
mensen zijn als windhonden die achter een mechanisch konijn aanzitten, wanhopig proberen elkaar te overtreffen, en als een van de windhonden stopt, aan zijn kont krabt en zegt ‘het is maar een mechanisch konijn’, noemen ze hem gek.