als je jong sterft, ben je overgeleverd aan de genade van de vrienden en familie die je begraven. Je dacht niet aan het kerkhof toen je in het stof beet. Het plot waar je voor eeuwig zal liggen is niet eens flauw zichtbaar in je verre ingebeelde toekomst. Je bent niet gefocust op dat complot. Je leeft ervan en maakt naam in de carrière die jou koos (concertpianist, stand-up comic, chef). Tenzij je echt uitzonderlijk bent, een wonderkind van morbide vooruitziende blik, heb je nog niet nagedacht over de inscriptie op je tombe.

voorbeeld: James Douglas Morrison. De doors frontman kan een gevierde tekstschrijver zijn geweest, maar de notebooks die hij vulde met poëzie bevatten geen ontwerpverzen voor zijn graf. Toen hij jong stierf, was het aan zijn overlevenden om de inscriptie te kiezen die hem samenvat. De resulterende tekst is niet in de taal die hij sprak of Zong, of een taal waar hij een speciale band mee had. Het is niet eens in een levende taal.

The Doors frontman mag dan een gevierde tekstschrijver zijn geweest, maar de notebooks die hij vulde met poëzie bevatten geen ontwerpverzen voor zijn graf. Toen hij jong stierf, was het aan zijn overlevenden om de inscriptie te kiezen die hem samenvat.

Op de beroemde grafsteen op de begraafplaats Père-Lachaise in het centrum van Parijs is een bronzen plaquette gegraveerd met drie lijnen: volledige naam, Data, (“1943-1971″), dan een vier-woord zin in het Oudgrieks,” KATA TON DAIMONA EAUTOU ” zoals het normaal wordt getranslitereerd. De standaard vertaling, gevonden in Wallace Fowlie’ s Rimbaud and Jim Morrison: The Rebel as Poet, evenals vele gidsen naar de begraafplaats, en gezaghebbende biografieën zoals Stephen Davis ‘ Jim Morrison: Life Death, Legend, is “trouw aan zijn eigen geest.”Op het eerste gezicht een redelijk toepasselijk grafschrift. Maar zelfs een bescheiden goedgelezen Engelse lezer zal in de kern van de zin een problematisch woord herkennen dat in het Engels in wezen onvertaalbaar is: daimon. (“Daimon” is daimon in zijn accusatief geval.) Sommige gidsen, in navolging van de meeste literaire kritiek, verzetten zich tegen het vooruitzicht van het vertalen van het woord, en maken het grafschrift als “Waar of trouw aan zijn daimon.”Het erkennen van het uitgestrekte veld van betekenis opent echter zijn eigen blik van (Kerkhof) wormen. Daimon kan geest betekenen, of tutelary godheid, of innerlijke stem, of toeval of lot-of het kan ook demon betekenen, zoals in het kwade wezen uit de hel. Welke betekenis-of betekenissen-had de auteur van het grafschrift in gedachten?wat deze vraag compliceert is het feit dat de persoon die het grafschrift koos Jim Morrison ‘ s vader was, schout-bij-nacht George Stephen Morrison. In een versie van de oorsprong van het grafschrift, GSM (zoals Ik zal verwijzen naar hem) componeerde de zin zelf, na geleerd wat Grieks na zijn pensioen van de Amerikaanse Marine. In een ander raadpleegt hij een professor in de klassieke oudheid die hem een citaat uit de canon van de Oudgriekse literatuur geeft. Zoals we zullen zien, geen van beide versies is accuraat. Maar begrijpen wat er echt gebeurd is, laat ons een vreemd verhaal achter: een militaire vader, een slechte zoon die jong stierf, en een grafsteen die in grote lijnen duidt op demonische bezetenheid.na het verlaten van de marine in 1975, vier jaar na de dood van zijn zoon Jim, vestigde GSM zich net buiten San Diego en begon onder andere Grieks te studeren. Waarom Grieks? Misschien gewoon omdat de Admiraal geïnteresseerd was in alles en nog wat, nautisch en anderszins. Later met pensioen ging hij Italiaans studeren. Zijn dochter Anne herinnert zich dat hij een wiskundeboek meebracht naar zijn chaise lounge bij het zwembad, voor recreatief lezen. Hij leest de hele tijd, zoals mensen zeggen. Toen hij vertrok voor een lange cruise aan boord van de Bonnie Dick, het vliegdekschip dat hij beval tijdens het Vietnam tijdperk, pakte hij Ulysses in zijn gear bag. Je zou denken dat dat de interesse van de Admiraal in het Oudgrieks verklaart.; als je door Vietnam was gegaan met Ulysses aan je zijde, en je had Ulysses afgemaakt en je was geïnteresseerd in talen en je wilde een taalpad nemen om Ulysses verder te verkennen, zou de voor de hand liggende plaats Homerus zijn. Je zou je inschrijven voor een intro cursus in het Oudgrieks als de eerste stap in de richting van het lezen van de Odyssee in het Grieks. Als je het geluk had om dicht genoeg bij een universiteit te wonen die een verscheidenheid aan intro cursussen bood, zou je je vooruitgang kunnen versnellen door je in te schrijven voor een intro cursus specifiek in Homerisch Grieks.

Dit is niet wat GSM deed. Hij vond een intro cursus, aan de San Diego State University, maar de cursus was in het Grieks van het Nieuwe Testament. Dat is ongeveer zo ver mogelijk weg, in het spectrum van intro Oudgrieks, zoals je kunt krijgen van Homerus-een afstand van zes of zeven eeuwen. Een heel ander soort Grieks dan Homerisch Grieks of zelfs klassiek Grieks, en geen efficiënte weg naar het lezen van Homerus, of Pindar, of de tragediërs, of iets anders, eigenlijk, behalve de canonieke teksten van de christelijke schrift. GSM was echter geen bijzonder religieus man. Hij onderschrijft niet het fundamentalistische geloof dat het verwijderen van de oorspronkelijke taal van de Schrift een zeer kwaadaardig verwijderen is. Volgens zijn familie ging hij niet regelmatig naar de kerk. Toch belandde hij in een klaslokaal onder seminariestudenten. Niemand in dat klaslokaal leerde Grieks om Ulysses te doorgronden.wat GSM ‘ s redenen ook waren om zich te verdiepen in de taal van de Evangeliën — en misschien wilde hij toen gewoon wat ruimte maken tussen zichzelf en zijn lezing in de kamer — een gevolg zou de manier zijn geweest waarop hij kennis maakte met het beladen woord daimon, het woord Fowlie vertaalt zich als “geest.”Van al de vele woorden in het Nieuwe Testament waarvan de schaduwen of regelrechte betekenissen verschillen van klassiek Grieks of Homerisch Grieks, onderscheidt daimon zich als een voorbeeld van extreem verschil, mogelijk van het meest extreme verschil voor elk veel gebruikt woord.

van alle vele woorden in het Nieuwe Testament, waarvan de schaduwen of regelrechte betekenissen verschillen van klassiek Grieks of Homerisch Grieks, onderscheidt daimon zich als een voorbeeld van extreem verschil.

in auteurs als Homerus en Hesiod en Euripides en Plato draagt daimon verschillende betekenissen (meer hierover later). In het Nieuwe Testament betekent het echter maar één ding. Het en zijn verschillende vormen verwijzen steevast naar geesten die niets goeds van plan zijn, demonen in de zin van wezens die menselijke gastheren bewonen en bezitten: de agenten van Demonische Bezetenheid. In principe hetzelfde gebruik van het woord als In The Exorcist, of de betoverde aflevering “Exorcise Your Demons,” waarin Angela bezeten is en dan (spoiler alert) de demon in een stroom van licht uit haar mond werpt. Dat is een daimon uit het Nieuwe Testament. Een soortgelijke uitwerping uit de mond is te zien in veel middeleeuwse en Renaissance schilderijen, waar de demonen vaak vleugels hebben, hun huid of huid rood of koperbruin is, hun gezichten ergens tussen reptiel en mens. Kleine kwaadaardige semi-menselijke buitenaardse wezens die zich in mensen vestigen en hun menselijke gastheren controleren.in termen van moeilijkheid, het Nieuwe Testament is niet Aristoteles ‘ metafysica; meer als Le Petit Prince voor een beginnende lezer van het Frans. Ik ken een seminarie student die pochte dat na een semester intro nt Grieks, hij gemakkelijk kon polijsten uit een hoofdstuk van het evangelie op zijn bus pendelen naar de klas. Dus voor GSM, zijn weg door de evangeliën, zou het niet lang duren voordat hij zijn eerste demonische daimon tegenkwam. Het eerste voorbeeld van het woord of zijn varianten in het Nieuwe Testament komt voor in het eerste van de evangeliën, in Matteüs 4:24, waar Jezus predikt in de synagogen van Galilea, en zijn bekendheid als een genezer trekt massa ‘ s verdrukte Syriërs, onder hen “die bezeten waren met duivels (daimonizomenous).”Interessant (en ik neem hier nota van omdat het mij opvalt dat GSM ook geïnteresseerd zou zijn geweest), maakt het vers een onderscheid tussen de bezetenen en “degenen die lunatick waren (selēniazomenous).”

More of the possessed come along four chapters later in a passage that GSM, as an educated Navy officer, even if not a churchgoer, already must have known-but reading these familiar passages in the original dead language blows new life in them. In Gadara worden Jezus en zijn volgelingen belaagd door twee Gadarenen die bezeten zijn door demonen (daimonizomenoi): zo begint de beroemde “Gadarene swine” episode in Matteüs 8. De demonen bedreigen Jezus, maar herkennen Jezus ook als een bedreiging, een exorcist die hen kan uitdrijven. Oké, als we uitgeworpen worden, zeg de demonen (daimones), verban ons alsjeblieft niet naar Hades, maar geef ons tenminste een andere gastheer. Hoe zit het met die kudde varkens die daar grazen? Jezus stemt laconiek toe: “en Hij zeide tot hen: Ga heen.”Ze gingen. “En ziet, de gehele kudde zwijnen liep met geweld af een steile plaats in de zee, en stierf in de wateren.”De onlangs gepensioneerde admiraal zou dan hebben gelezen hoe de herders die getuige waren van de uitdrijving terug naar de stad rennen om verslag uit te brengen over het lot van de bezetenen (daimonizomenōn).het woord komt overvloedig terug in de andere Evangeliën, inclusief iets verschillende versies van de verdrinking van de zwijnen zoals verteld door Lucas (zes variaties op het woord in slechts tien verzen) en Marcus (een eenzame bezeten man, daimonizomenōi; tweeduizend zwijnen). Het is in de Mark hervertelling dat Jezus vraagt de demon bewonen de bezeten man om zijn naam te onthullen, en de demon antwoordt: “mijn naam is Legioen; want we zijn met velen.”

wanneer ik deze passages besprak met vrienden die zich identificeerden als Doors fans, adviseerden ze me om een nacht door te brengen in de Alta Cienega. Het Alta Cienega, een armoedig motel op de hoek van La Cienega en Santa Monica in West Hollywood, is waar Jim Morrison woonde van 1968-1970 tijdens het opnemen Waiting for the Sun en de Soft Parade en Morrison Hotel. Fans houden seances in kamer 32, Morrison ‘ s favoriet. Iedereen kan daar een nacht boeken. Als ik geïnteresseerd was in de geestenwereld, en visitatie, en demonen en spoken, en bewoonde ruimtes, zou ik nalatig zijn, dus werd ik geadviseerd, als ik niet op zijn minst de legendarische kamer een run voor zijn geld gaf. Blijf een week zitten en hoop op een huiveringwekkend gevoel van bezoek.terwijl GSM door de evangeliën duwde, raakte het graf van zijn zoon in Père-Lachaise in verval, omdat het een hub werd voor vandalisme, feesten, goed bedoelde ontheiliging, diefstallen en kattenkwaad. Het kantoor van begraafplaatsen voor de stad Parijs kon eigenlijk James Douglas Morrison niet opgraven, omdat het perceel voor altijd was verhuurd, maar ze leunde hard op de Morrison overlevenden om de rommel op te ruimen.in de late jaren 1980 begonnen de Morrisons te werken om het graf meer ventilatorbestendig te maken en de originele en nu beschadigde grafsteen te vervangen. Ze maakten ook gebruik van de gelegenheid om een grafschrift toe te voegen, omdat de eerste steen alleen naam en data weggegeven. GSM nam het voortouw bij het plannen van de nieuwe inscriptie. Hij wist dat hij het in het Grieks wilde.in december 1990 vroeg hij de hulp van E. N. Genovese, hoogleraar klassieke en Geesteswetenschappen aan de afdeling klassieke en Oosterse talen en literatuur aan de San Diego State University.

Genovese verklaart zijn rol in de inscriptie als een gevolg van puur toeval: GSM stopte op een middag bij de afdeling, op zoek naar begeleiding, en het gebeurde gewoon dat de juiste deur open was. Genovese herinnert zich duidelijk GSM die door de deuropening van zijn kantoor ging. Hier worden de feiten echter wat troebel. In het verslag dat volgt, zal ik voornamelijk vertrouwen op brieven tussen Genovese en GSM (toegang tot die royaal werd verstrekt door Jim Morrison ’s zus, Anne Chewning, en haar dochter, Tristin Dillon), terwijl ook het opnemen van Genovese’ s herinneringen in de mate dat ze het eens zijn met het bewijs in de brieven.

hebben vertalers van Sophocles zwijgen Ismene vanwege haar seksuele geschiedenis?GSM had een ruw idee van wat hij wilde dat het grafschrift zou zeggen: iets in de trant van zijn zoon die trouw bleef aan zijn geest, een ware gelovige in zichzelf, constant en waarheidsgetrouw en eerlijk in zijn streven naar een diepste ambitie. GSM zelf was lang genoeg constant aan zijn studie van het Grieks geweest om een poging te wagen om een ontwerp te schrijven. Hij schreef het ontwerp in een brief aan Genovese, blijkbaar kort na zijn bezoek aan het kantoor. In de brief begint het voorgestelde grafschrift met het woord alēthēs, dat min of meer hetzelfde betekent — onverholen, waarheidsgetrouw, echt, echt — vanaf zijn vroege verschijningen in een iets andere vorm in Homerus, helemaal door het moderne Grieks. Het komt vaak voor in de evangeliën, altijd vertaald in de King James versie als “waar” of “waarheidsgetrouw.””Though I bear record of myself, yet my record is true (alēthēs)” in John 8:14 is een voorbeeld (en mogelijk het vers dat Elvis Costello, opgeleid in katholieke scholen, in gedachten had toen hij zijn album that went platinum uit 1977 titelde).blijkbaar wilde GSM dat dit woord ” waarheidsgetrouw “zou leiden naar een woord dat “geest” betekent.”Zijn schets van een grafschrift kan ook het woord pistos hebben opgenomen,” getrouw, “koppelen met alēthēs om” waarheidsgetrouw en getrouw ” — pistos is een ander woord heel gebruikelijk in het Nieuwe Testament. De exacte formulering van GSM ‘ s ontwerp is echter onmogelijk te weten, omdat de brief waarin hij het voorstel aan Genovese dwarsboomt deuren historici met een lege ruimte precies waar het opgestelde grafschrift zou moeten zijn. GSM liet de ruimte leeg zodat hij later met de hand de Griekse woorden kon invullen. Alleen een fotokopie van de brief zonder de blanco ingevulde resten. Maar de handgeschreven zin kan worden gereconstrueerd uit een brief die Genovese minder dan een week later schreef. Genovese ’s brief weerspiegelt de woorden alēthēs en (met enige zekerheid) pistos uit GSM’ s ontwerp, als Genovese zachtjes wijst erop dat ze niet helemaal syntactisch werken met de rest van de zin en, vooral, met het woord dat GSM koos om het idee van “geest over te brengen,” als in “waar en trouw aan zijn geest.”

dat woord, zonder enige twijfel, kan onmogelijk daimon of enige vorm van daimon geweest zijn. Inmiddels had GSM vijftien jaar nieuwtestamentisch Grieks onder zijn riem. Iedereen die ook maar terloops thuis is in de Griekse evangeliën zou niet kiezen, zou in de verste verte niet overwegen te kiezen, daimon te betekenen innerlijk licht, of leidende geest, of diepste zelf; voor zo ‘ n lezer zou het een bezittende kracht van het kwaad betekenen. Gezien het feit dat de brief die Genovese terug schreef de Engelse term “spirit” gebruikt om het woord GSM koos te vertalen, GSM ‘ s keuze was vrijwel zeker pneuma. Als je het Griekse Nieuwe Testament leert, is dat een van de eerste woorden die je leert; het is alomtegenwoordig in de evangeliën. In de King James versie is het bijna altijd vertaald als ” geest.”

GSM ‘ s ontwerp werkte niet helemaal, maar Genovese was ervan overtuigd dat hij het kon vervangen door een citaat. Hij geloofde, zegt hij, dat uit het corpus van overgeleverde Griekse teksten hij een zin kon ruimen die de essentie van GSM ‘ s ruwe schets vasthield. Hij schatte dat het niet lang zou duren. Hij zou een duik nemen in het gezaghebbende Liddell-Scott-Jones Griekse lexicon, de grote Liddell zoals de onverkorte versie is liefdevol bekend. De grote Liddell zou hem leiden naar een citaat passend voor de Lizard King.

maar dat deed het niet.

toen Genovese de grote Liddell opende, had hij al een vrij goed idee van waar in het corpus hij een quote zou kunnen ruimen. Hij ging direct naar de ingang voor het woord daimon. Als je een pre-Nieuwe Testament-georiënteerde classicist op zoek naar een klassieke Griekse equivalent voor “innerlijke leidende geest,” daimon is een redelijke kandidaat. Daimon in het vroege Grieks heeft een verscheidenheid aan schaduwen, complex genoeg dat elke snelle samenvatting onvermijdelijk zal oversimplify; in sommige auteurs is het woord vrijwel een synoniem voor onpersoonlijke of niet-bodied kans, terwijl in andere verwijst naar werkelijke goden, zoals bijvoorbeeld in Plato ‘ s Phaedo, waar een daimon is een beschermer godheid toegewezen aan elke persoon bij de geboorte, en die, wanneer ze sterven, escorteert hun ziel naar het hiernamaals waar zielen verzamelen om te worden beoordeeld voordat dan verder worden vervoerd naar het hiernamaals voor een lang verblijf in Hades. (Er zijn andere tinten van betekenis, Maar dit geeft een idee van het bereik.)

Genovese dacht in feite aan Plato, vertelde hij later toen hij zijn benadering van GSM ‘ s verzoek uitlegde. Hij dacht dat hij misschien een passend citaat zou vinden uit de verontschuldiging die refereerde aan een bepaald soort platonische daimon, de “goddelijke en spirituele” (theion kai daimonion) innerlijke stem die tot Socrates kwam op cruciale momenten in zijn leven: de Socratische daimon. Lastig, hoewel, de grote Liddell niet te wijzen in de richting van een pittige, grafschrift-klaar citaten in Plato die Socrates of zijn daimon opgenomen en dat ook GSM ‘ s sentiment van het zijn waar of trouw opgenomen.

toen werd Genovese, voor alle doeleinden, de auteur van het grafschrift.in zijn brief terug naar GSM, frames Genovese zijn tegenvoorstel-kata ton daimona heautou – als een herziening van GSM ‘ s ontwerp, maar in feite, de zin die hij GSM aangeboden was helemaal zijn eigen. Hij had slechts één woord van GSM ‘ S suggestie behouden, het voornaamwoord (h) eautou (“zijn”). Hij had de bijvoeglijke naamwoorden die “waar” en “trouw” betekenden verwijderd en de uitdrukking zo gevormd dat het tot het uiterste zijn een zelfstandig naamwoord, Genovese ‘ s bijdrage, daimon voorgrondde. GSM ‘ s zin klonk als een citaat uit het Nieuwe Testament. Genovese ‘ s revisie had een heel andere ring. De kern van het voorgestelde grafschrift was een heel tijdperk terug in de tijd verschoven, van A. D. naar B. C. Genovese zegt dat hij de zin naar GSM mailde met het gevoel dat GSM het goed zou kunnen verwerpen: “bijna tong in Wang gaf ik het aan hem.”Vermoedelijk begreep hij hoe daimon de oren zou hebben geslagen van iemand wiens Grieks uit de Heilige Schrift kwam. Hij kan ook hebben twijfels over de Socratische boventonen, gezien het feit dat de innerlijke stem die sprak tot Socrates alleen deed om hem te waarschuwen uit een aantal risicovolle overwogen pad van actie: niet precies van toepassing op GSM ‘ s zoon in de loop van zijn korte leven.

Genovese mailde de zin naar Morrison ‘ s vader met het gevoel dat hij het goed zou kunnen verwerpen. Vermoedelijk begreep hij hoe “daimon” de oren zou hebben geslagen van iemand wiens Grieks uit de Heilige Schrift kwam.

en toch, binnen een jaar nadat GSM de zin van Genovese ontving, was de zin, woord voor woord zoals het van Genovese kwam, in brons geschreven en geïnstalleerd — op 19 December 1990, vandaag 28 jaar geleden – op het graf van Jim Morrison in Parijs.bijna direct na de installatie maakte Anne, Jims zus, zich zorgen over “daimon” en de indruk die het zou maken op toevallige bezoekers in het graf. Anne herinnert zich dat Jim zichzelf altijd als een soort sjamaan beschouwde, dus de connotaties van boze geesten en demonische bezetenheid waren niet helemaal ongepast. Aan de andere kant, als een liefdevolle overlevende, zou je echt die connotaties centraal willen stellen? Om de zaak te regelen, wendden Anne en de andere overlevenden zich tot GSM, de familie autoriteit op Grieks en, zo niet nu de werkelijke auteur van het grafschrift, de overlevende die de wielen in beweging zou zetten.op dat moment brak GSM zijn grote Liddell open en schreef een brief aan Bill Graham, de Fillmore Bill Graham, wiens connectie met de familie was dat hij The Doors had gepromoot. De brief spelde Anne ‘ s zorgen en hoe ze kunnen worden aangepakt door middel van een persbericht dat GSM hoopte Graham zou verspreiden om te verduidelijken hoe het grafschrift moet worden begrepen. “Ik vrees dat mijn dochter helemaal gelijk had toen ze de kwestie van een ongelukkige interpretatie van de Griekse tekst aan de orde stelde”, vertelt hij Graham — maar, zegt hij, die ongelukkige interpretatie zou ook onjuist zijn. Het woord daimon, legt hij uit, heeft verschillende betekenissen. GSM vat de betekenis ervan samen in Homerus (“goddelijke kracht”) en in Hesiod (“zielen van mensen uit de Gouden Eeuw”). Deze samenvattingen staan tussen aanhalingstekens in de brief zelf omdat ze letterlijk uit GSM ‘ S Big Liddell zijn gehaald, zoals GSM zelf erkent: hij doet een beroep op zijn Big Liddell om gezaghebbende definities naar voren te brengen. Iedereen die zich zorgen maakt over “kwade connotaties” van het woord — net als Anne — hoeft alleen maar terug te gaan en hun Homerus en Hesiod te lezen.maar bijna zeker had GSM zelf zijn Homerus en Hesiod niet gelezen, niet in het Grieks, omdat hij zijn verdediging van daimon afsluit door te zeggen dat “in ieder geval, het woord betrekking heeft op het diepste zelf of de ziel van een man.”Dat is niet de betekenis in Hesiodus of Homerus, of in andere vroege auteurs. Het Hesiodische citaat in de brief onderstreept dit punt. In Hesiodus zijn de “zielen der mensen” geen zielen in de zin van het diepste zelf van een persoon. Zij zijn de levensgeesten van de eerste generatie stervelingen van Hesiodus, de Gouden Generatie, die over de aarde zwerven gehuld in podiummist (ēera essamenoi) als bewakers van latere generaties. Ze leiden van buitenaf, niet van binnenuit.dit alles maakt duidelijk dat Voor GSM als lezer alleen het Nieuwe Testament zijn enige directe ervaring van daimon in het alfabet van het grafschrift had verschaft. Zijn lezing van het woord buiten het NT kwam tweedehands, via de Big Liddell en de vertalingen die hij raadpleegde.wat dacht De Admiraal toen hij Genovese ‘ s frase en zijn problematische nieuwtestamentische connotaties goedkeurde? Van zijn kant beschouwt Fowlie het plaatsen van het grafschrift als een aankondiging van verzoening na 20 jaar stilte van de ouders. Geen warme en vage verzoening, lijkt het. GSM herkende duidelijk de dubbelzinnigheid in het woord dat Fowlie en de gidsen vertalen als “geest”, en misschien was het doel van de vader, tot op zekere hoogte, om die dubbelzinnigheid in de erfenis van zijn zoon te schrijven. Publieke dubbelzinnigheid is één ding; privé echter, GSM ‘ s achtergrond in het Grieks Van Het Nieuwe Testament moet daimon een specifieke persoonlijke betekenis hebben gegeven, een onsmakelijke betekenis die, voor een militaire officier wiens zoon in opstand was gekomen, niet ongeschonden leek. Na bijna vijftien jaar daimon in de zin van het Nieuwe Testament te hebben gelezen als “demon die bezit”, heeft GSM wellicht besloten dat het precies het juiste woord was om de geest te beschrijven waaraan zijn zoon trouw was.

na bijna vijftien jaar lezen van” daimon “in de zin van het Nieuwe Testament als” demon die bezit”, heeft GSM wellicht besloten dat het precies het juiste woord was om de geest te beschrijven waaraan zijn zoon trouw was.

als ik een gids schreef voor het graf in Père-Lachaise, en trouw wilde zijn aan de geest van het grafschrift, en zijn achtergrondverhaal, zou ik op zijn minst overwegen om een illustratie van de beroemde aflevering van het Nieuwe Testament” verdrinken van de varkens ” of een andere scène van exorcisme of bezetenheid uit de Schrift op te nemen.begin 1992, twee jaar na de installatie, stuurde GSM een bedankbrief en een foto van de nieuwe plaquette naar Genovese. Dat was de laatste communicatie tussen de vader en de bijna-vreemdeling die een grafschrift had ontworpen voor zijn zoon. Genovese, vanaf dit schrijven, is levend en wel en leeft met pensioen in de voorsteden van San Diego. GSM overleed in 2008 (na een val in het ziekenhuis, een zeer ongewoon resultaat, overigens, voor het vallen in een ziekenhuis). Wat een grafschrift betreft, koos GSM zelf ervoor om zijn as op zee te laten verstrooien. Als je lang genoeg leeft, mag je soms kiezen.