Catcher in the Rye gaat over een nep genaamd Holden Caulfield. Hij praat met kinderen en probeert meisjes de tijd te geven. Dat doet me pijn. En hij praat altijd over zijn dode broer en hoe groot zijn zus is. Ik denk dat hij een grote bedrieger is. Hij praat altijd over hoe vervelend iedereen is en hoe hij kinderen wil redden en weg wil lopen om in het verdomde bos te wonen, maar hij doet hetzelfde als iedereen doet. Daar krijg ik nogal een knal van. Hij zal waarschijnlijk het soort man zijn die altijd praat over hoeveel kilometers hij in zijn verdomde auto krijgt. Wat een bedrieger. Hij is waarschijnlijk flitsig. Hij kan nooit echt sexy worden met een meisje. Je weet wel, echt sexy. Ik kan soms heel sexy zijn. Vrouwen vermoorden me. Hoe dan ook, hij maakte me echt gek toen ik over hem Las, maar na een tijdje begon ik hem te missen. Je weet wel, als je met een of andere nepper moet praten over hoe ze weg willen lopen en in het bos willen wonen, maar dan zie je ze een paar weken niet en begin je te denken wat een aardige vent ze zijn. Je begrijpt het waarschijnlijk niet. Je bent waarschijnlijk het soort man die dingen posten waarvan je denkt dat ze grappig zijn op een nep website. Zoals die Oscar Wilde nep. Dat doet me pijn. Dat doet het echt. Doet me denken aan een nepper die ik ooit kende, een mac die net valse citaten bedacht waar niemand echt om geeft. Het was een trieste gebeurtenis, dat was het echt. Je weet wat me echt raakte. Het deel dat hij soms grappig was. Dat soort dingen doet me altijd pijn. Dat doet het echt.