laten we een stukje DNA nemen en het in zijn twee strengen wikkelen en ons helpen herinneren dat DNA echt een heel erg lange molecule is. Ik ga hier pijlen zetten op onze twee strengen DNA en de vraag die ik jullie wil stellen is, als we dit DNA zouden repliceren, hoe zou het eindresultaat er dan uitzien. dus ik sla het hele proces van hoe het DNA wordt gerepliceerd over en concentreer me op het product. dus we hebben drie keuzes. de eerste is conservatief. replicatie en in conservatieve replicatie we we hebben ons oude paar DNA en dan synthetiseren we een compleet nieuw paar DNA zodat je het oude paar kunt zien dat er precies hetzelfde uitziet als wat we eerder hadden en geel en dan hebben we een compleet nieuw paar dat in blauw wordt weergegeven onze volgende keuze is dispersieve replicatie en in dispersieve replicatie eindigen we met twee paren DNA en in elk van die paren hebben we wat oud DNA en nieuw DNA verspreid binnen dat dubbelstrengs DNA zodat je kunt zien dat er geel en blauw door elkaar zijn en het hoeft niet per se in de verhouding te zijn waarin ik het tekende ik tekende het in dit de derde optie is semiconservatieve replicatie en in semiconservatieve replicatie heeft elk paar een oude streng die je in het geel ziet natuurlijk en een nieuwe streng die in het blauw is en deze vraag werd beantwoord door twee wetenschappers, een met de naam meselson en een met de naam Stahl en ze voerden een beroemd experiment uit dat naar hen vernoemd was dus het nasale sin stall experiment en in dit experiment hebben ze bewezen dat DNA-replicatie semiconservatief is, dus dit is hoe DNA wordt gerepliceerd