foto ‘ s van de verschillende leden van de Ooievaarsfamilie voor identificatie

ooievaars zijn grote, langbenige waadvogels met lange dikke snavels, behorend tot de familie ciconiidae. Ze komen voor in de meeste warmere gebieden van de wereld en leven meestal in drogere habitats dan de verwante reigers, lepelaars en ibissen; ze missen ook het poeder dat deze groepen gebruiken om visslijm schoon te maken. Ooievaars hebben geen syrinx (=geluidsproducerend vocaal orgel) en zijn stom en geven geen vogeloproep; bill-clattering is een belangrijke wijze van ooievaarscommunicatie bij het nest. Veel soorten zijn trekvogels. De meeste ooievaars eten kikkers, vissen, insecten, regenwormen en kleine vogels of zoogdieren. Er zijn 19 soorten ooievaars in zes geslachten.

ooievaars hebben de neiging om zwevende, glijdende vlucht te gebruiken, wat energie bespaart. Om te stijgen zijn thermische luchtstromen nodig. Ottomar Anschütz ‘beroemde albuminefoto’ s van ooievaars uit 1884 inspireerden het ontwerp van Otto Lilienthal ‘ s experimentele zweefvliegtuigen van de late 19e eeuw. Ooievaars zijn zwaar met brede spanwijdte, en de Maraboe ooievaar, met een spanwijdte van 3,2 m (10,5 voet), deelt het onderscheid van “langste spanwijdte van een landvogel” met de Andes Condor.

hun nesten zijn vaak zeer groot en kunnen vele jaren worden gebruikt. Sommige zijn bekend om te groeien tot meer dan 2 m (6 voet) in diameter en ongeveer 3 m (10 voet) in diepte. Ooievaars werden ooit beschouwd als monogaam, maar dit is slechts in beperkte mate waar. Ze kunnen na migraties van partner veranderen en zonder hen migreren. Ze hebben de neiging om net zo veel aan nesten te hechten als partners.

ooievaars’ grootte, seriële monogamie en trouw aan een gevestigde broedplaats dragen bij aan hun bekendheid in mythologie en cultuur.

etymologie

het moderne Engelse woord komt van het Oudengelse” storc”, dat op zijn beurt gerelateerd is aan” stark”, waarschijnlijk in verband met de stijve of stijve houding van de vogel.

oorspronkelijk afkomstig van Proto Germaans *sturkaz (vergelijk Oudnoorse ooievaars,en oud-Hoogduitse ooievaar). Bijna elke Germaanse taal heeft een vorm van deze proto-taal om de ooievaar aan te duiden; de Nederlandse uitzondering, blijkbaar afkomstig uit een eufemisme, kan wijzen op de aanwezigheid van een diepgeworteld taboe: vergelijk “beer”.

* Dutch is an exception within the Germanic language group.

Oude Kerk Slavische struku, Russische стерх (uitgesproken als sterkh, wat Siberische Witte Kraanvogel betekent), Litouwse starkus, Hongaarse eszterag (zelden gebruikt; vaak gólya) en Albanese sterkjok zijn allemaal Germaanse Leenwoorden.

zelden is de oorsprong van het woord gekoppeld aan het Griekse torgos wat”gier” betekent.

de fabel dat door ooievaars baby ‘ s worden gebracht komt voornamelijk uit Nederlandse en Noord-Duitse kinderverhalen, zonder twijfel uit de notie dat ooievaars die op het dak broeden veel geluk betekende, vaak in de vorm van familiegeluk.

Soort

• Familie Ciconiidae
  • Geslacht Mycteria
    • Melkweg Stork (Mycteria cinerea)
    • Yellow-billed Stork (Mycteria ibis)
    • Painted Stork (Mycteria leucocephala)
    • Houten Ooievaar (Mycteria americana)
  • Geslacht Anastomus
    • de Asian Openbill Stork, Anastomus oscitans
    • Afrikaanse Openbill Stork, Anastomus lamelligerus
  • Geslacht Ciconia
    • Abdim ’s Stork Ciconia abdimii
    • Woolly-necked Stork Ciconia episcopus
    • Storm’ s Stork, Ciconia koppels
    • Maguari Ooievaar, Ciconia maguari
    • Oosterse Witte Ooievaar, de Ooievaar boyciana
    • Wit Stork Stork stork
    • de Zwarte Ooievaar Ooievaar zwart
  • Type Ephippiorhynchus
    • Black-necked Stork, Ephippiorhynchus een aziatische
    • Saddle-billed Stork, Ephippiorhynchus senegalensis
  • Type van Jabiru
    • Jabiru Jabiru mycteria

    Type van de Leptoptilos

    • Minder Adjudant, Leptoptilos javanicus
    • groot-Adjudant, Leptoptilos wazig
    • Marabou Stork, Leptoptilos crumeniferus

symboliek van ooievaars

de ooievaar is het symbool van Den Haag in Nederland en het onofficiële symbool van Polen, waar ongeveer 25 procent van de Europese ooievaars broedt.

in de westerse cultuur is de witte ooievaar een symbool van de bevalling. In de Victoriaanse tijd waren de details van de menselijke voortplanting moeilijk te benaderen, vooral in antwoord op de vraag van een kind: “waar kom ik vandaan?”; “De ooievaar bracht je naar ons” was de tactiek gebruikt om discussie over seks te vermijden. Deze gewoonte werd afgeleid van het eens zo populaire bijgeloof dat ooievaars de voorboden waren van geluk en voorspoed.

het beeld van een ooievaar die een kind draagt, gewikkeld in een draagdoek die in zijn snavel wordt vastgehouden, komt veel voor in de populaire cultuur. De kleine roze of roodachtige vlekken vaak gevonden op de oogleden van een pasgeboren kind, tussen de ogen, bovenlip, en de nek van de nek, die clusters van de ontwikkeling van aderen die snel vervagen, worden soms nog steeds genoemd “ooievaar beten”.

Vlasic brand pickles in Noord-Amerika gebruiken deze ooievaar als mascotte.

mythologie van ooievaars

De meeste van deze mythen verwijzen naar de ooievaar.

• in het oude Egypte werd de ooievaar geassocieerd met de menselijke ba; ze hadden dezelfde fonetische waarde. De ba was het unieke individuele karakter van elk mens: een ooievaar met een menselijk hoofd was een beeld van de Ba-ziel, die feilloos elke nacht naar huis migreert, zoals de ooievaar, om tijdens het hiernamaals met het lichaam te worden herenigd.het motto “Birds of a feather flock together” is toegevoegd aan Aesop ‘ s fabel van de boer en de ooievaar zijn net gevangen tussen de kraanvogels die zijn velden van graan beroofden. De ooievaar smeekte tevergeefs om gespaard te worden, omdat hij geen kraan was.het Hebreeuwse woord voor ooievaar was equivalent aan” vriendelijke moeder”, en de verzorging van ooievaars voor hun jongen, in hun zeer zichtbare nesten, maakte de ooievaar een wijdverbreid embleem van ouderlijke zorg. Het werd alom opgemerkt in de oude natuurlijke geschiedenis dat een ooievaar paar zal worden verbruikt met het nest in een vuur, in plaats van te vliegen en te verlaten.in de Griekse mythologie was Gerana een Æthiope, de vijand van Hera, die haar veranderde in een ooievaar, een straf die Hera ook toelegde aan Antigone, dochter van Laomedon van Troje (Ovidius, Metamorfosen 6.93). Ooievaar-Gerana probeerde haar kind Mopsus te ontvoeren. Dit verklaart, voor de Grieken, het mythische thema van de oorlog tussen de pygmeeën en de ooievaars. In de populaire westerse cultuur, is er een gemeenschappelijk beeld van een ooievaar die een kind draagt gewikkeld in doeken die in zijn snavel worden gehouden; de ooievaar, in plaats van onderduiken met de kind Mopsus, wordt afgebeeld als het leveren van het kind, een beeld van de bevalling.in de folklore wordt beweerd dat de ooievaar monogaam is, hoewel deze monogamie in feite “seriële monogamie” is, de band die één seizoen duurt: zie hierboven. Voor vroege christenen werd de ooievaar een embleem van een zeer gerespecteerd “Wit huwelijk”, dat wil zeggen, een kuis huwelijk. Deze symboliek duurde tot de zeventiende eeuw, zoals in Henry Peacham ‘ s emblem boek Minerva Britanna (1612) (zie link).

• hoewel ” Ooievaar “zeldzaam is als Engelse achternaam, betekent de Tsjechische achternaam” Čapek “”kleine ooievaar”.voor de Chinezen was de ooievaar in staat een waardig man, zoals de fluitspeler Lan Ts ‘ ai Ho, op te pakken en hem naar een zalig leven te dragen.in de Noorse mythologie geeft Hoenir aan de mensheid de gave van de geest, de óðr die wil en herinnering omvat en ons menselijk maakt (zie Rydberg link). Hoenir ‘ s epithetten langenfótr “long-leg” en aurkonungr “mire-king” identificeren hem mogelijk als een soort ooievaar. Zo ‘ n Ooievaarskoning komt voor in Noord-Europese mythen en fabels. Het is echter mogelijk dat er hier verwarring is tussen de witte ooievaar en de meer noordelijke broedende gewone kraan, die oppervlakkig lijkt op een ooievaar, maar volledig los staat.in de Bulgaarse folklore is de ooievaar een symbool van de komende lente (want dit is de tijd dat de vogels na hun wintertrek terugkeren naar hun nest in Bulgarije) en in bepaalde regio ‘ s van Bulgarije speelt hij een centrale rol in de gewoonte van Martenitsa: wanneer de eerste ooievaar wordt gezien is het tijd om de rood-witte Martenitsa-tekenen af te doen, want de lente is echt gekomen.een reeks waarnemingen van een mysterieus pterodactyl-achtig wezen in de Zuid-Texas’ Rio Grande Valley in de jaren zeventig wordt toegeschreven aan een zwervende reuze ooievaar die tijdens een trekvlucht verloren gaat en in een onbekende regio belandt.