Populatiecycli

omdat veel factoren de populatiegrootte beïnvloeden, komen onregelmatige variaties in aantal vaker voor dan regelmatige fluctuatiecycli. Sommige populaties ondergaan onvoorspelbare en dramatische toename in aantallen, soms tijdelijk met 10 of 100 keer in een paar jaar, om vervolgens te volgen met een soortgelijke snelle crash. Bijvoorbeeld, sprinkhanen in de droge delen van Afrika vermenigvuldigen zich tot een zodanig niveau dat hun aantallen de lucht boven kunnen zwartmaken; soortgelijke pieken deden zich voor in Noord-Amerika voor de 20e eeuw. De populaties van sommige bosinsecten, zoals de zigeunervlinders (Lymantria dispar) die in Noord-Amerika werden geïntroduceerd, stijgen extreem snel. Net als bij soorten die regelmatiger fluctueren, zijn de oorzaken van dergelijke plotselinge populatiegroei niet volledig bekend en hebben ze waarschijnlijk geen enkele verklaring die voor alle soorten geldt.

De omvang van andere populaties varieert binnen strengere grenzen. Sommige fluctueren dicht bij hun draagvermogen; anderen fluctueren onder dit niveau, in toom gehouden door verschillende ecologische factoren, waaronder roofdieren en parasieten. De enorme uitbreiding van vele populaties onkruid en ongedierte die zijn vrijgelaten in nieuwe omgevingen waarin hun vijanden afwezig zijn, suggereert dat roofdieren, grazers en parasieten allemaal bijdragen aan het behoud van de kleine omvang van vele populaties.

area in Queensland, Australia, voorheen bedekt met prickly pear cactus (Opuntia stricta). De cactus werd in 1926 geïntroduceerd in de regio en drie jaar later werd de motboorder (cactoblastis cactorum) geïntroduceerd als een biologisch bestrijdingsmiddel om populaties van de cactus te verminderen.

The Alan Fletcher Research Station, Department of Lands, Queensland

om de explosieve proliferatie van deze soorten te bestrijden, zijn biologische bestrijdingsprogramma ‘ s opgezet. Met wisselend succes zijn parasieten of ziekteverwekkers die schadelijk zijn voor de vreemde soorten in het milieu geïntroduceerd. Het Europese konijn (Oryctolagus cuniculus) werd geïntroduceerd in Australië in de jaren 1800, en de bevolking groeide ongecontroleerd, het aanrichten van ravage op landbouw-en weiland. Het myxoma virus werd vervolgens vrijgegeven onder de konijnenpopulaties en sterk verminderd hen. Populaties van de stekelige peer cactus (Opuntia) in Australië en Afrika groeide onbegrensd totdat de motboorder (Cactoblastis cactorum) werd geïntroduceerd. Veel andere soortgelijke pogingen tot biologische bestrijding zijn echter mislukt, hetgeen aantoont dat het moeilijk is om de factoren die een rol spelen bij de regulering van de bevolking vast te stellen.