1 bestudeerd. Begin je Bijbelstudie met gebed, en vraag dat God je zou helpen en je geest zou verlichten tijdens het “graven” in het woord. Kom met een eerbiedige houding, want het is toch Gods Woord (Psa. 119:18). Onthoud, het begrijpen van de Bijbel is door Gods Geest die ons onderwijst en door geloof. Vraag God om je de genade van nederigheid te schenken dat je leerbaar zou zijn en je ook wijsheid zou geven.

2. Selecteer een passage van de Schrift voor uw studie.

a. Het is meestal het beste om het hele boek eerst te lezen om de grote foto te krijgen voordat je in de details van de geselecteerde passage.

b. houd in gedachten dat context essentieel is.

(1) om de Bijbel op zijn eigen termen te begrijpen en niet de Onze is cruciaal om trouw aan de Bijbel te zijn.

(2) Elk boek van de Bijbel is anders en anders geschreven dan anderen. Er zijn verschillende genres (categorieën, types): geschiedenis, wet, lied/psalm, profetisch, spreekwoord, wijsheid literatuur (Spreuken, Prediker), klaagzangen, enz. Er zijn zelfs verschillende genres in verschillende boeken. Psalmen heeft klaagzangen, lof, enz.

(3) De Joden verdeelden de Oude Testament Bijbel in wet, profeten, geschriften (geschiedenis).

3. Doe een achtergrondstudie van spreuken. Met andere woorden, dompel jezelf zoveel mogelijk onder in de tijd waarin het werd geschreven. Doe een beetje tijdreizen.

a. Houd er rekening mee dat Spreuken een verzameling materialen was die over een bepaalde periode werden geschreven en niet allemaal tegelijk of binnen een paar jaar werden geschreven.

b. Leer over de geschiedenis, cultuur en samenleving van de dag. Taal is nauw verbonden met cultuur.

c. Leer meer over de gebruiken en tradities.

d.studie over de archeologie, aardrijkskunde, enz.

e. erken dat de Bijbel over een lange periode is geschreven. God onthulde langzaam zijn plan voor hoe hij zou gaan verlossen-een volk voor zichzelf redden.

f. onthoud ook dat het Nieuwe Testament is gebouwd op het Oude Testament, maar dat het oude juist wordt geïnterpreteerd door het nieuwe.

4. Lees de geselecteerde tekst meerdere malen. Gebruik verschillende vertalingen als je ze hebt. Dit geeft u een veelzijdig uitzicht op de passage. Een goede online app is Gateway.com. krijg een idee van wat er aan de hand is en hoe andere vertalers de passage(s) interpreteerden.

5. Bestudeer de syntaxis, de grammatica, en

a. meestal, tenzij u voldoende gereedschappen of een praktische kennis van de oorspronkelijke talen, zou dit zeer moeilijk zijn. De meeste tools zijn gericht op het begrijpen van woorden (hun definities, enz.). Het probleem is dat de context bijna altijd de Betekenis van een woord bepaalt. Woorden zijn verbonden. Een of twee woorden zullen de exacte betekenis van de tekst niet bepalen.

bijvoorbeeld, het oude Engelse gezegde” schopte de emmer ” zou letterlijk kunnen betekenen dat iemand haar voet gebruikte om de emmer te raken. Of het kan betekenen dat iemand dood is. Het bestuderen van elk woord alleen zal je niet het gevoel van de zin te geven.

b. een belangrijk woordonderzoek is echter nuttig.

(1) Houd er rekening mee dat trouwe studie en goede geleerdheid erop gericht zijn om de tekst(en) te lezen en te interpreteren met de bedoeling van God en de oorspronkelijke auteur op de voorgrond. Dit heet exegese. Zo goed als je kunt bepalen, wat was God oorspronkelijk van plan te zeggen door middel van de auteur? Met welke vragen of problemen sprak God? Waarom is de passage (s) geschreven? Welke antwoorden gaf God?

(2) aan de ene kant kan het doen van een woordstudie je de kleur, toon of een vollediger betekenis van de passage geven. In dit geval is het zeer nuttig. Dit heet trouwens hermeneutiek.

(a) Bestudeer de Betekenis van de woorden door te kijken wat de Bijbel ermee bedoelt. Bijvoorbeeld, het woord “zonde” heeft vele betekenissen en gebruikt verschillende termen in het origineel.

(b) onderzoek het gebruik van de woorden in de zin.

(c) bestudeer het gebruik van de werkwoorden. Dit kan een enorme betekenis hebben in sommige passages.

(3) aan de andere kant kan het doen van een woordstudie zich richten op de Betekenis van het woord zonder rekening te houden met de zin, paragraaf, hoofdstuk en boek. Het kan de betekenis in zijn context vervormen of verkeerd begrijpen en dus de Betekenis helemaal vervormen. Wees voorzichtig om te veel voorraad in de Betekenis van een bepaald woord te zetten, vooral wanneer het heeft veel verschillende betekenissen of nuances.

er zijn twee woorden in spreuken die dit illustreren. Het Engelse woord soncould zijn van het Hebreeuwse woord benor het woord na ‘ ar. Op bepaalde plaatsen in het Oude Testament zou ben ook vertaald kunnen worden als kind of nageslacht (zonder rekening te houden met leeftijd). De term na ‘ Arin andere delen van het Oude Testament kan ook jong kind, nageslacht of slaaf betekenen.

(4) onthoud: woorden worden bepaald door hun directe context.

c. probeer grip te krijgen op de oude Hebreeuwse taal.

(1) Dit is cruciaal omdat taal cultuur vormt en cultuur taal bepaalt. Bijvoorbeeld, in Shakespeare ‘ s tijd en enige tijd daarvoor,” leuk ” was wat je zou noemen een persoon die mentaal vertraagd of uitgedaagd was. Deze mensen waren traag en vaak met een lief karakter. Vandaag zou een goed synoniem dom zijn. In onze tijd is het woord nice echter aangenaam of aangenaam geworden. Hetzelfde woord, verschillende contexten hebben verschillende betekenissen. Vandaag beschrijven we een aardig persoon vaak als aardig. Ik stel echter voor dat aardig passief aangenaam is, terwijl Vriendelijk Actief Vriendelijk of genereus is. De Bijbel roept ons op om vriendelijk te zijn, om opzettelijk positieve daden te tonen om anderen te helpen.

(2) de Hebreeuwse taal is een Semitische taal. De Semitische taal van Job’ s of Mozes ‘ dag was enigszins anders dan de taal van de Hebreeuwse profeten. Het Hebreeuws is ingebed in Oosterse of Oosterse cultuurfilosofie, terwijl de Griekse, Latijnse, Germaanse en Engelse talen doordrenkt zijn van westerse of westerse cultuurfilosofie. Om hier meer over te lezen, ga hier.

George Mendenhall wijst erop,

Het Oude denken is associationeel, niet “wetenschappelijk” en heeft daarom de neiging om het maximum aan relaties tussen ervaring, taal en kunst te creëren, niet het minimum dat zo kenmerkend is voor moderne overspecialisatie.

(3) Hier zijn enkele belangrijke dingen om te overwegen over de Hebreeuwse taal van spreuken:

• de oude Hebreeuwse taal is een taal van beschrijving, niet van precisie. Het is picturale, visuele taal die is zwaar met symbolen. Het is gevuld met beelden.

• Het is een taal van het concrete denken vergeleken met het westerse abstracte denken. Het Hebreeuws gebruikt concrete termen geassocieerd met de vijf zintuigen om abstracte ideeën uit te drukken. Dus, bijvoorbeeld de abstracte wordanger in het Hebreeuws is “rode neus” of ” hete neus.”

• Hebreeuws is een voelende en doende taal.

• Hebreeuws regelt gebeurtenissen volgens actie en doel. Gebeurtenissen zijn actueler dan de westerse manier om gebeurtenissen in chronologische volgorde uit te drukken.

• Hebreeuwse poëzie rijmt ideeën en gedachten niet woorden.

• Het bevat parallellen, contrasten en vergelijkingen. Het vergelijkt vaak volgens functie.

• tijd is een perspectief van waarneming. We zien het verleden en de toekomst ligt voor ons. Bijbels Hebreeuws ziet het verleden omdat het is ervaren en geobserveerd, daarom wordt het beschouwd als voor ons. Een voorbeeld is de term voor memorial. De altaarstenen of andere dingen die de oude patriarchen maakten om belangrijke gebeurtenissen te herinneren en te herdenken, waren gedenktekens. Later betekende het woord “memorial” of “remembrance” letterlijk om vooruit te gaan in het leven terwijl je terugkijkt naar een belangrijke gebeurtenis die een significante impact had op het leven toen en nu. Ditzelfde idee is vervat in de woorden van Jezus tijdens het avondmaal: “doe dit ter nagedachtenis aan mij.”

• ·werkwoorden en zelfstandige naamwoorden zijn dynamisch omdat de Hebreeuwse cultuur het leven constant in beweging ziet. De wet, geschiedenis en profetieën werden gezien als een deel van de eeuwigdurende beweging van Gods meesterplan.

• de Hebreeuwse taal ziet ook het grote plaatje en alles wat met het grote plaatje verbonden is (het spreekwoordelijke bos). Westerse taal richt zich op bepaalde punten in het grote plaatje (de spreekwoordelijke boom in het bos).

6. Begrijp wat een spreekwoord is.

a. Strong ‘ s Bijbelse concordantie zegt een spreekwoord, de Hebreeuwse term מששלל mâšâl; is “blijkbaar uit 4910 in enige originele zin van superioriteit in mentale actie; correct, een kernachtige stelregel, meestal van metaforische aard; vandaar, een vergelijking (als een adagium, gedicht, discours): trefwoord, zoals, parabel, spreekwoord…zinnen van ethische wijsheid, ethische maxims”

b. Dr.Tremper Longman III vertelt ons, “de titel (spreuken) dus associeert het boek met zijn meest doordringende genre, het spreekwoord – korte, kernachtige observaties, vermaningen, waarschuwing en verboden (met name in chaps. 10-31)” .

c. Binnen het boek Spreuken zijn uitgebreide toespraken (ex.: Spreuken 2). In de toespraken is er een inleiding die vraagt om aandacht van de student met een motiverende reden om dat te doen. Dan is er de les gevolgd door een conclusie. In het tweede deel van spreuken (hoofdstukken 10-31) vinden we gelijkenissen, onderricht door metaforen, het vergelijken van illustraties, enz.

d. geleerden wijzen consequent op wat Longman zegt, dat een spreekwoorden, “…geen universeel geldige waarheid onderwijzen. Integendeel, spreuken zijn alleen waar als ze op het juiste moment en in de juiste omstandigheden worden uitgesproken.”Een voorbeeld is te vinden in Spreuken 15: 23 en in 27:14. Echter, ” de voorwaarden voor de waarheid van het spreekwoord moeten worden onderzocht voordat of zoals het wordt toegepast. Hoewel dit alles waar is en zeer belangrijk voor het juiste begrip van spreuken, moeten we toegeven dat bepaalde spreuken altijd waar zijn.”

7. De volgende stap is om andere passages van de Schrift te vergelijken met de tekst die je bestudeert. Nogmaals, begrijp het in context. Zoals het gezegde luidt: “een tekst zonder context begrijpen is slechts een voorwendsel.”

a. het vergelijken van de Schrift met de Schrift wordt de analogie van het geloof genoemd. De ware betekenis van een passage zal in harmonie zijn met de Betekenis van de rest van de Bijbel. De Schrift getuigt aan zichzelf (Psa. 119; LC 24: 32; Joh. 5: 39), daarom interpreteert het zichzelf (jes. 28). Onduidelijke passages worden geïnterpreteerd in het licht van duidelijkere passages.

b. Zoals een Bijbelstudie referentie heeft gezegd, ” dus hoewel de gelovige vrij is om de Schrift te onderzoeken voor zichzelf, Hij is niet vrij om het uit te leggen op welke manier hij wil. Hij moet alleen elk deel begrijpen in de manier waarop het het beste overeenkomt met alle andere delen. Het moet een verkeerde betekenis zijn als er geen andere delen van de Schrift mee eens zijn” (Auteur onbekend).

c. een artikel op de website van Grace Fellowship Church (Toronto, Canada), D. A. Carson says

let er zorgvuldig op dat de formele universaliteit van spreekwoorden en spreekwoorden slechts zelden een absolute universaliteit is. Als spreuken worden behandeld als statuten of jurisprudentie, zullen grote interpretatieve en pastorale fouten onvermijdelijk ensue…So als een bekende parachutespringen organisatie blijft citeren “Train een kind op de manier waarop hij zou moeten gaan, en als hij oud is zal hij er niet van afwijken” alsof het jurisprudentie is, wat moeten we dan denken? Deze spreekwoordelijke uitspraak mag niet van zijn kracht worden ontdaan: het is een krachtige stimulans tot verantwoordelijke, godvrezende, opvoeding van kinderen. Toch is het een spreekwoord; het is geen verbonden belofte. Ook wordt niet aangegeven op welk moment de kinderen in lijn gebracht zullen worden.

d. onthoud dat Jezus en het Nieuwe Testament de sleutels zijn om de ware betekenis van de passage(s) te begrijpen. Als onderdeel van het Oude Testament moeten Spreuken worden geïnterpreteerd en begrepen als verlossend van aard, die ons naar Christus wijzen. Met dat in gedachten moedigt McCartney en Clayton ons aan tot een getrouwe interpretatie door te vragen:

1. Hoe functioneert deze passage in Gods verlossingsplan voor Zijn volk, en waar past het in de ontvouwing van dat plan in de geschiedenis?

2. Hoe wijst de passage naar Jezus Christus; d.w.z., hoe neemt deze (OT) passage deel aan de gehele OT ‘ s beweging naar, en focus op, Jezus Christus; of, hoe bouwt deze (NT) passage op de vervulling van Gods plan in Jezus Christus?

3. Hoe leert deze passage, die zich richt op Christus, degenen die in Christus zijn, de kerk; hoe helpt het ons om hem te volgen, hem te kennen, of in hem te groeien?

8. Schrijf dan uw bevindingen en observaties op.

a. Wat zegt deze passage?

b. Hoe belangrijk is het voor de hele Bijbel?

C. Wat zijn de oorspronkelijke sleutelideeën en principes die door de tijd heen naar onze dag kunnen worden gebracht

en vervolgens op ons leven kunnen worden toegepast?