door Dave Hood

Wat is een prozagedicht? Volgens de Academie van Amerikaanse dichters is de vorm terug te voeren op de Franse symbolistische dichters van de negentiende eeuw.

het prozagedicht is een populaire vorm van moderne en hedendaagse poëzie, gecomponeerd in proza, niet in vers. Hoewel het is gecomponeerd in proza, leest het als poëzie.

om het gedicht te construeren, gebruikt de dichter dezelfde poëtische middelen als die waarmee gewerkt wordt om moderne en hedendaagse poëzie te maken, zoals vrije verzen en traditionele poëzie, zoals het epische of blanco versgedicht. Populaire poëtische apparaten omvatten:

• Simile
• metafoor
• toespeling
• personificatie
• symbolisme
• alliteratie
• assonantie
• Imagery

dichters passen andere technieken toe om prozagedichten te maken. Deze technieken omvatten:

• Concrete en specifieke details
• fragmentatie
• compressie
• herhaling
• ritme

en volgens Natasha Saje, die het uitstekende Artikel “a Sexy Animal: The DNA of the Prose Poem” schreef in The Writer ‘ s Chronicle, verwerft het prose poem zijn energie uit realisme en fantasie. En het proza dat de schrijver kiest om het gedicht te maken zijn vaak lyrisch en rijk aan figuratieve taal. Voor Saje is het prozagedicht “een soort pakzak geworden, gedefinieerd als proza dat de inhoud van een gedicht heeft en niet herkenbaar is als een ander genre: geen roman, geen lyrisch versgedicht, geen toneelstuk, geen essay, geen memoires…”

het prozagedicht heeft geen regelafbrekingen, die belangrijk zijn voor het construeren van traditionele en vrije vers poëzie. In plaats daarvan schrijft de dichter het gedicht in zinnen of met opzettelijke fragmenten.

De dichter comprimeert ook gebeurtenissen, ervaring, of details in korte alinea ‘ s, vaak opgebouwd uit een paar zinnen. De dichter distilleert de details, werkt aan het creëren van ” de essentie.”Elk woord moet een doel dienen. En dus is er ” geen woordelijkheid.”

De dichter gebruikt bepaalde zelfstandige naamwoorden die betekenisvolle betekenis hebben en werkwoorden die het gedicht zijn energie geven. Bijvoeglijke naamwoorden worden soms gebruikt. Maar te veel bijvoeglijke naamwoorden creëren ” langdradige zinnen.”De meeste dichters gebruiken de “actieve stem”, zodat het zelfstandig naamwoord de actie van het werkwoord uitvoert.

De meeste prozagedichten zijn kort, vaak een alinea of twee. Toch is af en toe een prozagedicht veel langer, slingerend voor pagina ’s en pagina’ s. De Amerikaanse schrijver Edgar Allen Poe schreef een prozagedicht genaamd “Eureka” dat 59 pagina ‘ s telt.in een jaar tot een schrijvend leven schrijft de auteur Susan M. Tiberghien: “het prozagedicht bevat paradox—een openbaring van iets met schijnbaar tegenstrijdige kwaliteiten.”

De dichter kan veel verschillende modi gebruiken, zoals narratief, meditatief of contemplatief, fabel, dreamscape, reminiscentie, om het gedicht te componeren. Een van de meest populaire modi is het “verhalende gedicht”, dat een verhaal vertelt, als een kort verhaal–en eindigt met een twist of een openbaring. De stem van de dichter is vaak lyrisch.Charles Simic schreef: “the prose poem is like a dog that talks.”

de volgende twee goede voorbeelden van het prozagedicht, vervaardigd door twee bekende hedendaagse dichters:

I Am The Last…

by Charles Simic

I am the last Napoleonic soldier. Het is bijna tweehonderd jaar later en ik trek me nog steeds terug uit Moskou. De weg is bekleed met witte berken en de modder komt tot mijn knieën. De eenogige vrouw wil me een kip verkopen, en ik heb niet eens kleren aan.de Duitsers gaan de ene kant op, Ik de andere. De Russen gaan nog een andere kant op en zwaaien voorbij. Ik heb een ceremoniële sabel. Ik gebruik het om mijn haar te knippen, dat is 1,20 meter lang.

waarschuwing aan de lezer

door Robert Bly

soms worden graanschuren van landbouwbedrijven bijzonder mooi als alle haver of tarwe weg zijn, en de wind heeft de ruwe vloer schoongeveegd. Binnenin zien we om ons heen, door de scheuren tussen gekrompen wandplanken, banden of stroken zonlicht naar binnen komen. In een gedicht over gevangenschap zie je een beetje licht.maar hoeveel vogels zijn er gestorven gevangen in deze graanschuren. De vogel, die vrijheid in het licht ziet, fladdert de muren op en valt keer op keer terug. De uitgang is waar de ratten binnenkomen en vertrekken; maar het gat van de rat is laag op de vloer. Schrijvers, wees voorzichtig dan door het tonen van het zonlicht op de muren niet te beloven de angstige en paniekerige merels een uitweg!ik zeg tegen de lezer, pas op. Lezers die houden van gedichten van licht kunnen zitten gebogen in de hoek met niets in hun spiermaag voor vier dagen, licht falen, de ogen geglazuurd . . .ze kunnen eindigen als een hoop veren en een schedel op de open boardwood vloer . . .

u kunt meer goede voorbeelden van prose gedichten vinden op de Prose Poem Project website:

http://www.prose-poems.com/pagetwo.html

Resources

• “One Year to a Writing Life: Twelve Lessons to deep Every Writer’ s Art and Craft “by Susan m Tiberghiem
• ” Western Wind: An Introduction to Poetry “by David Mason and John Frederick Nims
• The Prose-Poem Project http://www.prose-poems.com
• artikel getiteld “The Sexy New Animal: The DNA of the Prose Poem” in the Writer ‘ s Chronicle magazine, March/April 2012