eerste boek van Esdras, ook Grieks Ezra genoemd, afkorting I Esdras, apocrief werk dat was opgenomen in de canon van de Septuagint (de Griekse versie van de Hebreeuwse Bijbel) maar geen deel uitmaakt van een moderne Bijbelse canon; het wordt Griekse Ezra genoemd door moderne geleerden om het te onderscheiden van het oudtestamentische boek van Ezra geschreven in het Hebreeuws. Oorspronkelijk geschreven in het Aramees of Hebreeuws, I Esdras heeft alleen overleefd in het Grieks en in een Latijnse vertaling gemaakt van het Grieks.
het werk is tekstueel nauwer verwant aan het Oude Testament dan andere boeken van de apocriefen, want het schetst delen van Israëls geschiedenis van 621 v.Chr. tot 444 v. Chr. door II Kronieken 35:1-36:23, het geheel van het canonieke Boek Ezra, en Nehemia 7:73-8:12 samen te vatten. Het enige nieuwe materiaal is het “Tale of the Three Guardsmen”, een Perzisch volksverhaal dat enigszins werd aangepast aan een Joodse context.
de methode die wordt gebruikt bij het samenstellen van I Esdra ‘ s is onzeker, vooral vanwege talrijke historische inconsistenties en fouten; in verschillende gevallen verandert het ook bijbelse teksten. Het werk werd ergens in de 2e eeuw v.Chr. gecomponeerd, waarschijnlijk door een Egyptische Jood.gezien de historische verwarring van I Esdra ‘ s, zijn veel geleerden van mening dat de samensteller meer geïnteresseerd was in het inprenten van bepaalde morele en religieuze ideeën dan in het kronieken van de Joodse geschiedenis. In dit opzicht is het belangrijkste deel van het werk het “verhaal van de drie Garde”, dat de suprematie bevestigt van de Hebreeuwse God, die zich met de waarheid vereenzelvigt. Ook de naleving van de wet van Mozes, de cultus van de Tempel van Jeruzalem, en wetten die het huwelijk van Joden met niet-Joden verbieden, worden benadrukt.