Eerste Partij logistieke dienstverleners (1PL) zijn afzonderlijke dienstverleners in een specifiek geografisch gebied die gespecialiseerd zijn in bepaalde goederen-of verzendmethoden. Voorbeelden zijn: transportbedrijven, havenexploitanten, depotbedrijven. De logistieke afdeling van een productiebedrijf kan ook een first party logistiek provider zijn als ze eigen transportmiddelen en magazijnen hebben.

Second-party logistics providers (2PL) zijn dienstverleners die hun gespecialiseerde logistieke diensten aanbieden in een groter (Nationaal) Geografisch gebied dan de 1PL. Vaak zijn er kadercontracten tussen de 2PL en de klant, die de voorwaarden regelen voor de transporttaken die meestal op korte termijn worden geplaatst. 2PLs bieden eigen en externe logistieke middelen zoals vrachtwagens, vorkheftrucks, magazijnen enz. voor het vervoer, de behandeling van vracht of Magazijnbeheer.Second-party logistiek ontstond in de loop van de globalisering en de opkomende trend van lean management toen de bedrijven begonnen met het uitbesteden van hun logistieke activiteiten om zich te concentreren op hun eigen kernbedrijven.Voorbeelden zijn koeriers -, expres-en pakketdiensten; zeevervoerders, expediteurs en overslagbedrijven.

het belangrijkste verschil tussen een logistieke dienstverlener van een tweede partij en een logistieke dienstverlener van een derde partij is het feit dat een 3PL-dienstverlener altijd is geïntegreerd in het systeem van de klant. De 2PL is niet geïntegreerd; in tegenstelling tot de 3PL is het slechts een uitbestede logistieke provider zonder systeemintegratie. Een 2PL werkt vaak op afroep (bijv. express pakketdiensten), terwijl een 3PL bijna elke keer op de hoogte is van de werklast van de nabije toekomst. Naarmate de technologie vordert, de methodologie voor het melden van een 3PL van inkomende werklast valt meestal op API integraties die verbinding maken, bijvoorbeeld, een e-commerce winkel met een fulfilment center. Een ander punt dat 2 en 3PL verschilt is de specificatie en het aanpassen van diensten. Een 2PL biedt normaal gesproken alleen gestandaardiseerde diensten, terwijl 3PLs vaak diensten leveren die zijn aangepast en gespecialiseerd aan de behoeften van hun klant. Dit is mogelijk door langlopende contracten die gebruikelijk zijn in de logistieke markt van derden. Kosteneffectiviteit van een externe logistieke dienstverlener wordt alleen gegeven over lange perioden met een stabiel contract en winst. In tegenstelling tot dat Tweede Partij logistieke diensten kunnen niet worden aangepast, met betrekking tot de fluctuerende markt met harde concurrentie en een prijsstrijd op een laag niveau. En daar hebben we nog een onderscheidingspunt tussen 2PL en 3PL: duurzaamheid van contracten. 3PL-contracten zijn langetermijncontracten, terwijl 2PL-contracten van lage duurzaamheid zijn, zodat de klant flexibel is in het reageren op markt-en prijswijzigingen.

voor bedrijven die wereldwijd actief zijn, is een gemeenschappelijke technologische oplossing nodig om de zichtbaarheid van de toeleveringsketen te vergroten en de risico ‘ s te verminderen, de snelheid te verbeteren en de kosten te verlagen. Niet op activa gebaseerde aanbieders voeren functies uit zoals overleg over verpakking en vervoer, vrachtcitering, financiële afwikkeling, auditing, tracking, klantenservice en probleemoplossing. Echter, ze hebben geen vrachtwagenchauffeurs of magazijnpersoneel in dienst, en ze hebben geen eigen fysieke goederendistributie – activa-geen vrachtwagens, geen opbergtrailers, geen pallets en geen opslag. Een niet-assets gebaseerde provider bestaat uit een team van domeinexperts met geaccumuleerde expertise op het gebied van vrachtvervoer en informatietechnologie. Zij vervullen een rol die vergelijkbaar is met die van vrachtvervoerders of makelaars, maar houden een aanzienlijk grotere mate van “hands-on” betrokkenheid bij het vervoer van producten in stand. Deze providers zijn 4PL en 5PL diensten.

een fourth party logistics provider heeft geen transportmiddelen of opslagcapaciteit in eigendom. Ze hebben een allocatieve en integratiefunctie binnen een supply chain met als doel de efficiëntie van it te verhogen. Het idee van een vierde partij logistiek provider werd geboren in de jaren zeventig door het adviesbureau Accenture. Bedrijven outsourcen hun selectie van externe logistieke dienstverlener en het optimalisatieproces van de integratie daarvan aan een PL als intermediair. Dat verlaagt de kosten en de 4PL moet een overzicht hebben van de gehele logistieke markt om de ideale 3PL te kiezen voor alle operationele logistieke activiteiten. Om zo ‘ n ideale oplossing te kunnen bieden hebben fourth-party logistics providers een goede kennis van de logistieke branche en een goede IT-infrastructuur nodig. Een fourth party logistics provider selecteert de 3PL providers uit de markt die het meest geschikt zijn voor de logistieke problemen van hun klant. In tegenstelling tot de allocatieve functie van een 4PL in de supply chain, is de kerncompetentie van een 3PL provider de operationele logistiek.

Fifth party logistics providers (5PL) leveren supply chain management en bieden systeemgerichte consulting en supply chain management diensten aan hun klanten. De technologische vooruitgang en de daarmee gepaard gaande toename van de zichtbaarheid van de supply chain en de communicatie tussen bedrijven hebben geleid tot een relatief nieuw model voor logistieke activiteiten van derden-de “non-asset based logistics provider.”