Er zijn weinig dingen die zo bevredigend zijn als een perfect uitgevoerde breuk. Dit zijn de sublieme momenten in metal waar, na een hongerige lead – in, alle instrumenten synchroon blaffen. Ze zijn het cathartische crescendo na een introductie, een solo, of zelfs een heel nummer. Natuurlijk, wanneer de beste van hen landen, ze maken iedereen luisteren hun verstand verliezen! En dit zijn 10 van de zwaarste.

Emperor – I Am The Black Wizards

Emperor ‘ s landmark black metal anthem I Am The Black Wizards heeft twee breakdowns in het begin, en beide voelen seismisch genoeg voor de schaal van Richter. De eerste komt na een wervelwind opening van Ihsahn en Samoth ‘ s gitaren, plotseling de introductie van de bas en drumwerk met cataclysmische kracht. De volgende volgt door er na een cleane break uit te knallen, met een schel vocaal gejammer op de top. Het zijn een paar gigantische slams die zelfs de zwartste harten verwarmen.

Meshuggah – ontmenselijking

Zeg wat je wilt over Catch Thirtythree en zijn geprogrammeerde drums (en veel mensen hebben dat gedaan), maar ontmenselijking staat als een van Meshuggah ‘ s meest ondergewaardeerde nummers. Tuurlijk, het is een zeer korte momentopname van waar de Zweden toe in staat zijn. Echter, de griezelig boeiende gitaarlood die er doorheen loopt is puur goud-net als de mentale afbraak halverwege. Het neemt je mee van melodie naar regelrechte bruutheid in een mindboggling nanoseconde.

Gojira-Flying Whales

Gojira ‘ s Flying Whales begint en eindigt met storingen die uw wervelkolom opnieuw zullen configureren. De eerste is de payoff aan een slepende, bijna drie minuten opbouw, verbrijzelen de sfeer en whalesong met sterke gitaarakkoorden en Mario Duplantier ‘ s meedogenloze drumwerk. Dan opent de laatste van de twee Pandora ‘ s Box voor de laatste riff van de track, wat de komst van harsh pick scrapes aankondigt en, als je live kijkt, de vier leden van de band gaan apeshit.Mastodon-Blood and Thunder

die minder dan dertig seconden uitblinken in het baanbrekende tweede album van The Georgians, Leviathan, zou je wel kunnen beweren dat Blood And Thunder’ s breakdown de carrière van Mastodon heeft helpen lanceren. En zestien jaar later voelt het nog steeds als het grootste moment van het kwartet. Die openende gitaarakkoorden zijn een klaroen oproep bij live optredens, signaleren dat de shit op het punt staat de ventilator te raken. Brann Dailor’ s drums en Troy Sanders ‘ gebrul land onmiddellijk na, en collectieve geesten zijn verloren.Cannibal Corpse – Hammer Smashed Face

het succes van Cannibal Corpse is gebaseerd op één ding: de intensiteit van hun ritmesectie. En nergens is dat duidelijker dan op de grootste breakdown van hun kenmerkende nummer, Hammer Smashed Face. In deze knoestige death metal klassieker is een bass break van Alex Webster al vroeg het enige reliëf, dat een paar seconden blijft hangen alvorens snel af te dalen in een blast beat-beladen razernij. Het is pure, walgelijke meedogenloosheid.

Pantera – Domination

als een uitsplitsing zwaar genoeg is om 1 te krijgen.Zes miljoen Russen die net na de Sovjet-Unie moshen, het is zeker zwaar genoeg voor deze lijst. En dat is precies wat The bridge Of Pantera ‘ s Domination in 1991 deed, door een flitsende Dimebag solo te vergelijken met een langzame, oerknal. Open string chugs en hameren snare drum strikes zijn perfect getrouwd, krijgen zo briljant kale-botten mogelijk, voordat het nummer herbouwt met een tweede (even mentale) solo.

Korn – Blind

hoewel ze nu een begrip zijn, was Korn in 1994 een onbekende. Als lead single en openingsnummer van hun debuutalbum was Blind dus het eerste wat men van dit kwartet hoorde. Wat een manier om te beginnen. Na bijna een minuut opbouw rond de bekkens van David Silveria breekt een zevensnarige hel los. Zeker, er is een tweede inzinking bij de conclusie van het nummer, maar niets komt overeen met die initiële, krachtige knal. Ben je klaar?Sepultura-Roots Bloody Roots Roots Bloody Roots is een van Sepultura ‘ s eenvoudigste maar meest oer tracks, waarbij de Braziliaanse meesters zich laten inspireren door de samba ritmes van hun thuisland. Het is dan ook een percussieve krachtpatser, op zijn mooist na een korte Andreas Kisser gitaarlead explodeert dankzij het donderende drumwerk van Igor Cavalera. Voeg er broeder Max bij die roept ” Roots! Verdomde wortels!”met goddelijke kracht en je hebt een onstuitbare start van een metal track.At The Gates-Slaughter of The Soul At the Gates’ Slaughter of The Soul is pure energy incarnate, belichaamd op het blaarende titelnummer. Na de blitzkrieg die wordt verblind door angst, slachting van de ziel laat slechts een paar maatregelen van respijt, die snel grot onder de macht van Tomas Lindberg brullend ” Go!”. Wat volgt is drie minuten anarchie die volgens velen het metalcore genre begonnen is, en dat dat genre nog steeds nooit zou kunnen repliceren.Metallica – triest maar waar

geliefd bij de mainstream, maar controversieel onder diehard fans, Metallica ‘ S Black Album heeft meerdere beschuldigingen van uitverkoop getrokken. Echter, het opus is lang niet zo zacht als de elitisten je willen laten geloven. Integendeel, het trades thrashing snelheid voor een meer verpletterende, mid-tempo stomp, zoals gevoeld in de headbang-opwekkende triest maar waar. Die vijf snare riekt herald Metallica ‘ s meest pulse-stampende breakdown, nog steeds net zo spannend bijna drie decennia later.

terwijl u hier bent, waarom niet profiteren van onze briljante nieuwe abonnees aanbod? Ontvang een digitaal maandelijks abonnement voor slechts £ 1,78 per maand en geniet van ‘ s werelds beste hoogspanningsmuziekjournalistiek die rechtstreeks op uw apparaat wordt geleverd.