Chloorfluorkoolstof( CFK), een van de verschillende organische verbindingen bestaande uit koolstof, fluor en chloor. Wanneer CFK ’s ook waterstof bevatten in plaats van een of meer chlorines, worden ze chloorfluorkoolwaterstoffen of HCFK’ s genoemd. CFK ‘ s worden ook Freons genoemd, een handelsmerk van de E. I. du Pont de Nemours & Company in Wilmington, Del. CFK ‘ s werden oorspronkelijk ontwikkeld als koelmiddel in de jaren 1930. Sommige van deze verbindingen, met name trichloorfluormethaan (CFK-11) en dichloordifluormethaan (CFK-12), werden gebruikt als drijfgassen, oplosmiddelen en schuimblazers. Ze zijn zeer geschikt voor deze en andere toepassingen omdat ze niet giftig en niet-ontvlambaar zijn en gemakkelijk kunnen worden omgezet van een vloeistof in een gas en vice versa.

ondanks de commerciële en industriële waarde ervan bleek CFK ‘ s uiteindelijk een ernstige bedreiging voor het milieu te vormen. Studies, vooral die van Amerikaanse chemici F. Sherwood Rowland, Mario Molina en de Nederlandse chemicus Paul Crutzen gaven aan dat CFK ‘ s, Eenmaal in de atmosfeer vrijgekomen, zich ophopen in de stratosfeer, waar ze bijdragen aan de afbraak van de ozonlaag. Stratosferische ozon beschermt het leven op aarde tegen de schadelijke effecten van ultraviolette straling van de zon; zelfs een relatief kleine afname van de stratosferische ozon concentratie kan leiden tot een verhoogde incidentie van huidkanker bij de mens en genetische schade bij veel organismen. Ultraviolette straling in de stratosfeer zorgt ervoor dat de CFC moleculen te scheiden, waardoor chlooratomen en radicalen (dat wil zeggen, chlorodifluormethylradicalen; vrije radicalen zijn soorten die een of meer ongepaarde elektronen bevatten).

De chlooratomen reageren vervolgens met ozon, waarbij een enkel chlooratoom de omzetting van duizenden ozonmoleculen in zuurstof kan veroorzaken.