celem tego badania podłużnego była ocena wpływu wieku (dorosły vs.dziecko) i długości pobytu (LOR) w kraju L2 mówiącym (3 vs. 5 lat) na stopień obcego akcentu w drugim języku (L2). Koreańscy dorośli i dzieci mieszkające w Ameryce Północnej oraz grupy wiekowe native English (NE) dorosłych i dzieci, nagrane angielskie zdania w sesjach prowadzonych 1.Odstęp 2 lat (T1 vs. T2). Słuchacze mówiący NE ocenili zdania na ogólny stopień postrzegania obcego akcentu za pomocą 9-punktowej skali. Rodzime dzieci Koreańskie (NK) otrzymały znacznie wyższe oceny niż dorośli z NK, ale niższe oceny niż dzieci z NE. Dzieci z NK-nawet te, które przybyły jako małe dzieci i zapisały się do szkół średnio 4—letnich-mówiły po angielsku z wykrywalnymi zagranicznymi akcentami. Wpływ LOR i różnic T1–T2 był nieistotny zarówno dla dorosłych NK, jak i dla dzieci NK. Wyniki były niezgodne z hipotezą, że różnice między dorosłym a dzieckiem w uczeniu się mowy L2 wynikają z upływu okresu krytycznego. Sugeruje się, że łagodniejsze akcenty zagraniczne obserwowane u dzieci niż dorosłych są spowodowane, przynajmniej częściowo, większym wkładem L2 Zwykle otrzymywanym przez dzieci imigrantów niż dorośli.