korzenie języka japońskiego są przedmiotem gorącej debaty wśród uczonych. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że język japoński został w jakiś sposób zaczerpnięty z języka chińskiego: w końcu mają ten sam system pisania, prawda? Niezupełnie. W tym artykule przyjrzymy się systemowi pisania, różnicom gramatyki i wymowy tych dwóch języków (Japoński vs Chiński) i rozważymy trudności, jakie każdy język stwarza uczącym się.

jedynym znaczącym podobieństwem pomiędzy japońskim i Chińskim jest wspólny system pisma, który Japończycy przyjęli w III wieku. Wcześniej język nie miał formy pisemnej.

przyjęcie Kanji (chińskich znaków, zwanych Hanzi w ich języku pochodzenia) przyniosło przyjęcie niektórych chińskich zapożyczeń. Warto też wspomnieć, że wpływ kultury chińskiej ukształtował kulturę Japonii. Według Roberta Oxmana z Uniwersytetu Columbia ” Japończycy świadomie i świadomie pożyczają-w tym przypadku z Chin. Następnie tworzą syntezę kulturową, która jest wyjątkowo Japońska.”

wspólny system pisma?

większość chińskich znaków zawiera komponent semantyczny (znany również jako Rodnik) i komponent fonetyczny. Radykał sugeruje znaczenie znaku, podczas gdy składnik fonetyczny sugeruje pewną wymowę.

Japończycy mogli zaczerpnąć swój system pisma z języka chińskiego. Jednak różnice gramatyczne i słownikowe między chińskim a japońskim są tak głębokie, że zmusiły Japończyków do przyjęcia i obsługi znaków nie tylko ze względu na ich znaczenie, ale także fonetykę.

warto również zauważyć, że znaki Hanzi nie mają takiego samego znaczenia jak ich „odpowiedniki”Kanji.

Hiragana i Katakana, dwa z chińskiego systemu pisania, którego używa Japończyk, są bardzo wyraźnymi produktami potrzeby dostosowania chińskiego do japońskiego. Po ich przestudiowaniu możemy zobaczyć, jak fonetyka była narzędziem adaptacji chińskiego systemu pisma. Hiragana i Katakana nie tworzą systemów w takim sensie, w jakim myślimy o nich na Zachodzie. Nie są to alfabety, ale sylaby, systemy oparte na sylabach, a nie pojedynczych dźwiękach.

języki zawsze ewoluują. Czasami proces ten pozostaje w gestii mówców, a czasami interweniują rządy. Od 1950 roku, chiński rząd dołożył starań, aby uprościć i ujednolicić formę pisemną języka. Produkt jest tym, co obecnie znamy jako Chiński Uproszczony.

Tradycyjne Chińskie znaki są oficjalnie używane w Hongkongu, Makau i Tajwanie. Społeczności w Chińskiej diasporze preferują również ten system pisania.

Japonia miała swój własny proces upraszczania, który zakończył się w 1946 roku, wraz z rozpowszechnieniem tōyō kanji, listy uproszczonych znaków.

Gramatyka

Chiński i japoński skłaniają się ku różnym strukturom zdań. Podczas gdy Japoński jest językiem SOV (podmiot, obiekt, czasownik), Chiński jest językiem SVO (podmiot-czasownik-obiekt).

gramatyka japońska jest często postrzegana jako bardziej złożona niż jej chiński odpowiednik. Na przykład w języku japońskim czasowniki i przymiotniki są często łączone. I chociaż Chiński nie ma koniugacji, Japoński ma. Na szczęście dla uczących się, Japoński ma takie same koniugacje dla wszystkich przedmiotów i bardzo niewiele czasowników nieregularnych. Proste formy czasowników Japońskich zawsze kończą się na u.

wymowa Japońska vs chińska

w językach tonalnych znaczenie słów zmienia się w zależności od „akcentu pitch”. To znaczy, na którą sylabę kładziesz nacisk. Dźwięki są jednym z najtrudniejszych do nauczenia się aspektów chińskiego. Podczas gdy mandaryński ma cztery tony, liczba jest tak wysoka, jak osiem dla tajwańskiego miasteczka Lukang.

Japoński jest językiem tonalnym. Na przykład hashi może oznaczać „pałeczki” lub „mostek” w zależności od tego, jak go wymawiasz. Ale Japońskich dźwięków nie ma tak wiele, jak w chińskich dialektach i można je łatwo rozpoznać w formie pisemnej, poprzez różne Kanji. Hashi (co oznacza „pałeczki”) można wyrazić za pomocą tego logogramu: 箸. I hashi (co oznacza „most”) można wyrazić za pomocą tego logogramu: 橋.

Kanji i Hanzi są wymawiane zupełnie inaczej. Z drugiej strony, kilka znaków Kanji ma dwie możliwe wymowy, co nadaje właściwej japońskiej wymowie pewien poziom trudności.

wszystkie Japońskie teksty można czytać na dwa sposoby: Onyomi, wywodzące się z chińskiej wymowy, i Kunyomi, oryginalne, rdzenne Japońskie czytanie. W zależności od tego, które znaki Kanji są obecne w tekście, właściwa wymowa może się zmienić tak dramatycznie, że nawet japońscy tubylcy mogą mieć trudności z odczytaniem na głos.

podsumowanie

japoński i chiński system pisania może wydawać się nieco zniechęcający dla osób uczących się języków — co często wymaga zbyt dużego oparcia na Rōmaji i Pinyinie. A Japońskie koniugacje mogą wydawać się zniechęcające dla osób mówiących po angielsku. Ale najtrudniejszą częścią zarówno japońskiego, jak i chińskiego może być nauka właściwej wymowy.

chociaż tonacje mogą być trudniejszą częścią nauki chińskiego, niektórzy uczniowie, którzy nauczyli się chińskiego po uczeniu się japońskiego, zauważają, że możliwość różnych odczytów w języku japońskim była znacznie bardziej kłopotliwa na co dzień niż chińskie tonacje. Oba języki są pełne subtelności, a przyzwyczajenie się do nich może zająć trochę czasu. Ale tam rezyduje ich piękno.

i ze względu na te same subtelności, jeśli musimy komunikować się z native speakerem języka japońskiego lub chińskiego, nie powinniśmy pozostawiać zbyt wiele Przypadkowi. Jeśli szukasz Chińskich usług tłumaczeniowych lub Japońskich usług językowych, idealnie jest liczyć na rodzimego językoznawcę lub zagranicznego specjalistę, który ma Prawdziwe doświadczenie w codziennym korzystaniu z języka.